بیانیه جمعی از نوکیشان مسیحی در اعتراض به نقض حق اشتغال مسیحیان فارسی زبان در ایران
خبرگزاری هرانا – شماری از نوکیشان مسیحی با انتشار بیانیه‌ای به نقض حقوق مسیحیان فارسی زبان در کشور و محرومیت از حق اشتغال اعتراض کرده‌اند. در بخشی از این بیانیه ضمن اشاره به تنافض اقدامات صورت گرفته با تعهدات بین‌المللی و قوانین داخلی جمهوری اسلامی آمده است “تقسیم نابرابر ثروت همگانی و فقیرسازی یکی از سیاست‌هایی است که با اراده‌ای خاص از جانب جمهوری اسلامی علیه جامعه مسیحی فارسی زبان به قصد ناتوان‌سازی و حذف آنان اعمال می‌شود. جمهوری اسلامی حق کار و اشتغال را از مسیحیان فارسی زبان سلب کرده، در مسیر اشتغال آزاد و خوداشتغالی نیز موانعی جدی بر سر راهشان تراشیده و آن را سخت دشوار و حتی غیرممکن کرده و سهمی از فرصت‌های شغلی برایشان باقی نگذارده است.”
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، شماری از نوکیشان مسیحی با انتشار بیانیه‌ای به نقض حقوق مسیحیان فارسی زبان در کشور و محرومیت از حق اشتغال اعتراض کرده‌اند.
در بخشی از این بیانیه که به همت پویش کحما (کلیسا حق مسیحیان است) تهیه شده، ضمن اشاره به تنافض اقدامات صورت گرفته با تعهدات بین‌المللی و قوانین داخلی جمهوری اسلامی آمده است “تقسیم نابرابر ثروت همگانی و فقیرسازی یکی از سیاست‌هایی است که با اراده‌ای خاص از جانب جمهوری اسلامی علیه جامعه مسیحی فارسی زبان به قصد ناتوان‌سازی و حذف آنان اعمال می‌شود. جمهوری اسلامی حق کار و اشتغال را از مسیحیان فارسی زبان سلب کرده، در مسیر اشتغال آزاد و خوداشتغالی نیز موانعی جدی بر سر راهشان تراشیده و آن را سخت دشوار و حتی غیرممکن کرده و سهمی از فرصت‌های شغلی برایشان باقی نگذارده است.”
متن این بیانیه که برای انتشار به دست هرانا رسیده عینا در ادامه می آید:
“از نخستین روزهای به قدرت رسیدن جمهوری اسلامی مسیحیان فارسی زبان، ایناقلیت دینی غیررسمی، با اشکال مختلف تبعیضات و ستم‌های هدفمند مواجه بوده‌اند؛ از قتل‌های زنجیره‌ای، اعدام، زندان و تخریب و پلمب و مصادره کلیساها و مستغلاتآن‌ها گرفته تا محرومیت از حقوق انسانی، مدنی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی وغیره.
در حالیکه در بسیاری از کشورها شاهد مباحث پیشرفته‌ای حول محور رفع «تبعیض دراشتغال» هستیم، در ایران در مورد مسیحیان فارسی زبان باید علیه نقض حق «داشتنشغل» اعتراض کنیم. تقسیم نابرابر ثروت همگانی و فقیرسازی یکی از سیاست‌هاییاست که با اراده‌ای خاص از جانب جمهوری اسلامی علیه جامعه مسیحی فارسی زبانبه قصد ناتوان‌سازی و حذف آنان اعمال می‌شود. جمهوری اسلامی حق کار و اشتغالرا از مسیحیان فارسی زبان سلب کرده، در مسیر اشتغال آزاد و خوداشتغالی نیزموانعی جدی بر سر راهشان تراشیده و آن را سخت دشوار و حتی غیرممکن کرده وسهمی از فرصت‌های شغلی برایشان باقی نگذارده است. چه بسیار مسیحیانی کهعلیرغم محرومیت از حق تحصیل به طرق مختلف در زمینه‌های مختلف تخصص وتوانمندی‌های عدیده به دست می‌آورند اما با وجود نیاز مبرم کشور به بهره‌مندی ازمتخصصان و زبدگان در راستای رفع بحران‌های پی‌درپی و پرشمار جامعه، در هیچیک از مقاطع مدیریتی، قانونگذاری، علمی، پزشکی، در هیچ یک از وزارتخانه‌ها، موسسات مهم دولتی و سایر پست‌های مهم ابدا جایگاهی برای ساختن آینده خود ودیگران ندارند.
ماده ۲۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر، ماده ۶ میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و نیز اصل ۲۸ قانون اساسی جمهوری اسلامی و ماده ۶ قانونکار به طور خاص بر حق داشتن شغل و کار برای «هر کس» تاکید می‌ورزند.
فارغ از نژاد، رنگ، زبان، دین، جنسیت و هر ویژگی دیگری، حق کار یکی ازاساسی‌ترین حقوق هر انسان است. نبود حق کار و اشتغال نه تنها نان را از سفرهحذف می‌کند بلکه هر کس را که به دور آن نشسته و از آن ارتزاق می‌نماید نیز حذفمی‌کند.
آن گاه که حکومت توان استحاله باورهای فرد یا گروهی را ندارد و آن را مضر تشخیصمی‌دهد، راه حذف فیزیکی و موجودیت آنان را در پیش می‌گیرد. نهاد قدرت همواره برایساقط کردن افراد و گروه‌های نامطلوب دست در جیب نمی‌کند و پول صرف خرید طنابدار و گلوله نمی‌کند. بالعکس، به سفره‌هایشان تجاوز می‌کند و به نانشان دستبردمی‌زند تا جان‌هایشان را بستاند.
کار که نباشد ازدواج و فرزندآوری نیست. کار که نباشد سقف و خانه‌ای نیست. کار کهنباشد خبری از تحصیل و آموزش نیست. روان آرام نیست. تن سالم نیست. کار کهنباشد یعنی نان نیست. نان که نباشد دزدان استقلال در پندار و کردار به ازای لقمهنانی هجوم می‌آورند… .
کار و نان که نباشند، جسم نمی‌ماند. جسم که نماند، فرصت برای تجلی باورهانمی‌ماند. کار که نباشد فرزندی زاییده نمی‌شود و اگر هم زاییده شود یحتمل دوام وکیفیت حیاتش مجال نمیدهد تا ادامه‌دهنده راه و آرمان‌های خود، مادران و پدران باشد. جمهوری اسلامی حق کار را می‌ستاند تا هر نشان و وارثی از باورهای نامطلوبش رانیست کند.
نقض این حق در سطح خرد آسیب‌های بسیار مهلک به فرد محروم از آن و خانواده او ودر سطح کلان لطمه‌های کاری به تمامیت جامعه وارد می‌آورد. امروز، یکم ماه می ۲۰۲۲، به بهانه روز جهانی کارگر، برای اولین بار به طور جمعی این سکوت سنگینعلیه بی‌عدالتی و محرومیت از حق کار مسیحیان فارسی زبان را می‌شکنیم چرا کهخاموشی در برابر ظلم بزرگ اعمال محرومیت از حق کار و اشتغال را تهدیدی حیاتیعلیه نه فقط جامعه مسیحی بلکه تمام اقشار جامعه و نسل‌های آینده تلقی می‌کنیم. نقض حق کار و نان هر انسان برابر است با حذف او؛ حذف هر انسان برابر است باحذف یک مغز متفکر؛ و حذف هر مغز متفکر برابر است با ناقص‌سازی و واپسگراییجامعه.
امضاکنندگان (به ترتیب حروف الفبا):
امین افشارنادری/جعفر (فیلیپ) انصاری/میلاد ایقانی/گیلدا بردبار/مصطفی بردبار/دنیا جاویده/شاپور جوزی/سام خسروی/ناتان روفه‌گر/ امین زارع/ مارال زارع/ مریمزارعی/ مهسا زارع/ پرستو ظریفتاش/فرشید فتحی/کاویان فلاح‌محمدی/مریم فلاحی/محمدحسین کاراندیش/شیرین کهولت/شورش (سروش) محمدی/ماری محمدی/علی(پارسا) مصطفایی/اسماعیل مغربی‌نژاد/ مهسا مغربی‌نژاد/رضا (داوود) نجات‌ثابت.”
لازم به اشاره است علیرغم اینکه طبق قانون مسیحیان به عنوان یک اقلیت دینی به رسمیت شناخته می‌شوند، با این حال دستگاه‌های امنیتی مسئله‌ی گرویدن مسلمانان به مسیحیت را با حساسیت خاصی دنبال می‌کنند و برخورد قهرآمیزی با فعالان این عرصه دارند.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen